Kumpas ng Gitara

Eto nanaman, nakaupo sa sulok.
nalungkot. nasaktan. umiyak at nagmukmok.
tila wala nang araw na sisikat bukas
dahil tanging buwan ang saksi ngayon ng wakas.


Magbigti, maglaslas, lahat ay naisip
Upang si kamatayan ay di na mainip,
sa paghihintay sa isang lalaki
na tila desidido nang masawi.


Sabi ng siyensya, ang puso ang syang bumubuhay
pag di tumibok, tiyak na ang tao'y mamamatay.
Bakit ngayon, ninais nyang tapusin ang buhay
Dahil pinatibok nya ang puso sa babaeng lagi nyang kaagapay.


Pagtingala ni lalake, krus ay kanyang natanaw.
At tiyak may kung ano na sa puso ni lalake ay tumunaw.
Di nya akalain na sya'y kakalabitin
ng Panginoon na laging nagbabantay sa atin.


Bumalik sa katinuan si lalake sa pangyayaring yun.
Balik nanaman sya sa pagpapairal ng imahinasyon.
Balik sa nakasanayang pag pagawa ng kanta.
Balik ulit sa pagkumpas ng gitara..