Kinakabahan. Di mapakali.
Dahil ang hinahangaan ko'y aking katabi.
bumilis ang pintig ng puso.
na parang maririnig kahit saang dako.
Sarap gunitain, ang aming nakaraan.
Sarap sariwain ang aming tawanan.
Nang dahil sa kaklase't kaibigan
Kami ay biglang nagkailangan.
Kung gugunitain, mahigit dalawang taon nang lumipas.
Ang huli naming pag-uusap ay dalawang taon nang umalpas.
Ganun katagal nalungkot ang puso.
Ganun katagal nang ang luha ko'y tumulo..
At di makapaniwala ang babaeng sumakit ng damdamin.
Ay ilang layo nalang sa akin.
Naisin ko man na sya'y kausapin.
Naiilang at di alam kung anong gagawin.
Ganun nalang ba katagal kikimkimin.
Ang nadarama ng aking damdamin?
Di alam paano sya babatiin
Gaganti kaya sya o ako'y iisnabin?
Subalit natanto ko'ng walang kahit sinuman sa amin ang may kasalanan.
Bakit ako maiilang na siya'y lapitan?
Di ko ba kayang tiisin ang kanyang reaksyon?
at ganon nalang kakaba kung ako'y aaksyon.
Bigla nalang siyang lumingon sa akin
Nahuli nay akong sa kanya'y nakatingin
Biglang binawi ko ang titig at lumingon sa iba
Ramdam kong uminit ang aking mukha.
Nang ako'y lumingon uli,
Namutawi ang ngiti sa kanyang pisngi.
Mas lalo akong kinabahan sa mga oras na yon.
Ano nga ba ito? isa lang bang imahinasyon?
... to be continued.
Kinakabahan. Di mapakali.
Dahil ang hinahangaan ko'y aking katabi.
bumilis ang pintig ng puso.
na parang maririnig kahit saang dako.
Sarap gunitain, ang aming nakaraan.
Sarap sariwain ang aming tawanan.
Nang dahil sa kaklase't kaibigan
Kami ay biglang nagkailangan.
Kung gugunitain, mahigit dalawang taon nang lumipas.
Ang huli naming pag-uusap ay dalawang taon nang umalpas.
Ganun katagal nalungkot ang puso.
Ganun katagal nang ang luha ko'y tumulo..
At di makapaniwala ang babaeng sumakit ng damdamin.
Ay ilang layo nalang sa akin.
Naisin ko man na sya'y kausapin.
Naiilang at di alam kung anong gagawin.
Ganun nalang ba katagal kikimkimin.
Ang nadarama ng aking damdamin?
Di alam paano sya babatiin
Gaganti kaya sya o ako'y iisnabin?
Subalit natanto ko'ng walang kahit sinuman sa amin ang may kasalanan.
Bakit ako maiilang na siya'y lapitan?
Di ko ba kayang tiisin ang kanyang reaksyon?
at ganon nalang kakaba kung ako'y aaksyon.
Bigla nalang siyang lumingon sa akin
Nahuli nay akong sa kanya'y nakatingin
Biglang binawi ko ang titig at lumingon sa iba
Ramdam kong uminit ang aking mukha.
Nang ako'y lumingon uli,
Namutawi ang ngiti sa kanyang pisngi.
Mas lalo akong kinabahan sa mga oras na yon.
Ano nga ba ito? isa lang bang imahinasyon?
... to be continued.
note: iniiwan ko na po ang katuloy sa inyo, kung paano nyo tatapusin. tingnan nga natin ang pagiging makata mo..
Dahil ang hinahangaan ko'y aking katabi.
bumilis ang pintig ng puso.
na parang maririnig kahit saang dako.
Sarap gunitain, ang aming nakaraan.
Sarap sariwain ang aming tawanan.
Nang dahil sa kaklase't kaibigan
Kami ay biglang nagkailangan.
Kung gugunitain, mahigit dalawang taon nang lumipas.
Ang huli naming pag-uusap ay dalawang taon nang umalpas.
Ganun katagal nalungkot ang puso.
Ganun katagal nang ang luha ko'y tumulo..
At di makapaniwala ang babaeng sumakit ng damdamin.
Ay ilang layo nalang sa akin.
Naisin ko man na sya'y kausapin.
Naiilang at di alam kung anong gagawin.
Ganun nalang ba katagal kikimkimin.
Ang nadarama ng aking damdamin?
Di alam paano sya babatiin
Gaganti kaya sya o ako'y iisnabin?
Subalit natanto ko'ng walang kahit sinuman sa amin ang may kasalanan.
Bakit ako maiilang na siya'y lapitan?
Di ko ba kayang tiisin ang kanyang reaksyon?
at ganon nalang kakaba kung ako'y aaksyon.
Bigla nalang siyang lumingon sa akin
Nahuli nay akong sa kanya'y nakatingin
Biglang binawi ko ang titig at lumingon sa iba
Ramdam kong uminit ang aking mukha.
Nang ako'y lumingon uli,
Namutawi ang ngiti sa kanyang pisngi.
Mas lalo akong kinabahan sa mga oras na yon.
Ano nga ba ito? isa lang bang imahinasyon?
... to be continued.
Kinakabahan. Di mapakali.
Dahil ang hinahangaan ko'y aking katabi.
bumilis ang pintig ng puso.
na parang maririnig kahit saang dako.
Sarap gunitain, ang aming nakaraan.
Sarap sariwain ang aming tawanan.
Nang dahil sa kaklase't kaibigan
Kami ay biglang nagkailangan.
Kung gugunitain, mahigit dalawang taon nang lumipas.
Ang huli naming pag-uusap ay dalawang taon nang umalpas.
Ganun katagal nalungkot ang puso.
Ganun katagal nang ang luha ko'y tumulo..
At di makapaniwala ang babaeng sumakit ng damdamin.
Ay ilang layo nalang sa akin.
Naisin ko man na sya'y kausapin.
Naiilang at di alam kung anong gagawin.
Ganun nalang ba katagal kikimkimin.
Ang nadarama ng aking damdamin?
Di alam paano sya babatiin
Gaganti kaya sya o ako'y iisnabin?
Subalit natanto ko'ng walang kahit sinuman sa amin ang may kasalanan.
Bakit ako maiilang na siya'y lapitan?
Di ko ba kayang tiisin ang kanyang reaksyon?
at ganon nalang kakaba kung ako'y aaksyon.
Bigla nalang siyang lumingon sa akin
Nahuli nay akong sa kanya'y nakatingin
Biglang binawi ko ang titig at lumingon sa iba
Ramdam kong uminit ang aking mukha.
Nang ako'y lumingon uli,
Namutawi ang ngiti sa kanyang pisngi.
Mas lalo akong kinabahan sa mga oras na yon.
Ano nga ba ito? isa lang bang imahinasyon?
... to be continued.
note: iniiwan ko na po ang katuloy sa inyo, kung paano nyo tatapusin. tingnan nga natin ang pagiging makata mo..
No comments:
Post a Comment