Sa pagsikat ng araw, kasabay ng aking paggising
Ang araw na ito’y pinakaaasam-asam, kaya di nakatulog ng mahimbing,
Biglang napangiti ng siya’y aking naalala
“O, anong sayang pagmasdan ang kanyang mukha”
Ang araw na ito ay ang araw ng parangal
Tamang-tama, makikita ko na naman ang aking pinakamamahal,
Parang kalian lang, ako’y isang hamak lamang na estudyante,
Kaya naman ako’y di pinapansin ng iba kong kaklase
Ano nga naman ako sa lakambini ng aming lalawigan?
Upang ako’y kanyang pansinin o kausapin man lang
Anak ng mayor sa kanya’y nanliligaw
Isang pipitsuging estudyante lang ang makikiagaw?
Isang araw ng siya’y napadaan at aking kinawayan
Ngunit di ako pinansin at tingin sa aki’y parang hangin lamang
Nang napadaan ang aking matalik na kaibigan
Na ang kanyang mga manliligaw ay pilit tinatakbuhan
Aking kinausap ang aking matalik na kaibigan tungkol sa aking problema
“Ano bang gusto nyong mga babae,para kami ay pansinin?” aking naitanong bigla
napakunot noo na lamang ang aking kaibigan
“Simple lang, kailangang magkaroon ka ng kakaibang katangian..”
Akin na lamang naisip at natanto
Kailangan ko lang sa klase ay maging numero uno
Humingi ng tulong sa aking kaibigan
Na sa pag-aaral ako’y kanyang samahan
Malapit na ang aming unang markahan
Kaya sabay kaming nag-aaral ng aking kaibigan
Minsan seryoso, minsan may tawanan
Bat nga ba pag siya’y aking kasama, nakadarama ng kakaibang kasiyahan
Dumating na ang araw ng pagsusulit namin
Handa na kami na ito ay sagutin
Sa bawat pagsulat ng isang letra
Ako’y napapasulyap sa kanya.
At ngayon nga’y dumating na ang araw na ito
Salamat po Panginoon, sa nakamit kong biyaya mula sa inyo
Tuwa ng aking ina ay sobra-sobra
Biruin mo ba naman, sa klase ako ang nanguna..
Pagkatapos ng programa, ako’y nilapitan
Nang lakambini ng aming lalawigan
Ako’y niyaya na sabay kaming kumain sa kantina
Ako’y nabigla ng sabihin nyang, lahat ng aming kakainin ay sagot niya
Habang papunta sa kantina’y aking nakita
Ang aking matalik na kaibiganna hinihila ng manliligaw niya
Dali-dali kong pinuntahan at iniwan ang aking kasama
Napatanong na lang ako, “Bakit?! Ano kaya ang aking ginagawa?!”
Nang aking namalayan ang aking kamao ay dumapo sa isang mukha
“Bakit kaya?! Bakit ko ito ginagawa?!”
Ako nama’y biglang nagantihan
Kaya ang aking paningin ay nabalot ng kadiliman
Nasilayan ang liwanag nang ako’y maalimpungatan
Ang basagulero kong kuya ang aking nasilayan
Nakapalibot sa kanya at tumba lahat ng kalaban
Ako’y napangiti sa kanya at bigla akong kinindatan
Di ko namalayan na ako’y nakahimlay sa mag bint ng aking matalik na kaibigan
“Bakit mo ginawa iyon?” tanong niya “Para saan?!”
Napasagot ako, “Mas kakayanin ko pang mawala ang aking hinahangaan,”
“Kaysa mawala sa akin ang minahal ko nang kaibigan…”
Ang araw na ito’y pinakaaasam-asam, kaya di nakatulog ng mahimbing,
Biglang napangiti ng siya’y aking naalala
“O, anong sayang pagmasdan ang kanyang mukha”
Ang araw na ito ay ang araw ng parangal
Tamang-tama, makikita ko na naman ang aking pinakamamahal,
Parang kalian lang, ako’y isang hamak lamang na estudyante,
Kaya naman ako’y di pinapansin ng iba kong kaklase
Ano nga naman ako sa lakambini ng aming lalawigan?
Upang ako’y kanyang pansinin o kausapin man lang
Anak ng mayor sa kanya’y nanliligaw
Isang pipitsuging estudyante lang ang makikiagaw?
Isang araw ng siya’y napadaan at aking kinawayan
Ngunit di ako pinansin at tingin sa aki’y parang hangin lamang
Nang napadaan ang aking matalik na kaibigan
Na ang kanyang mga manliligaw ay pilit tinatakbuhan
Aking kinausap ang aking matalik na kaibigan tungkol sa aking problema
“Ano bang gusto nyong mga babae,para kami ay pansinin?” aking naitanong bigla
napakunot noo na lamang ang aking kaibigan
“Simple lang, kailangang magkaroon ka ng kakaibang katangian..”
Akin na lamang naisip at natanto
Kailangan ko lang sa klase ay maging numero uno
Humingi ng tulong sa aking kaibigan
Na sa pag-aaral ako’y kanyang samahan
Malapit na ang aming unang markahan
Kaya sabay kaming nag-aaral ng aking kaibigan
Minsan seryoso, minsan may tawanan
Bat nga ba pag siya’y aking kasama, nakadarama ng kakaibang kasiyahan
Dumating na ang araw ng pagsusulit namin
Handa na kami na ito ay sagutin
Sa bawat pagsulat ng isang letra
Ako’y napapasulyap sa kanya.
At ngayon nga’y dumating na ang araw na ito
Salamat po Panginoon, sa nakamit kong biyaya mula sa inyo
Tuwa ng aking ina ay sobra-sobra
Biruin mo ba naman, sa klase ako ang nanguna..
Pagkatapos ng programa, ako’y nilapitan
Nang lakambini ng aming lalawigan
Ako’y niyaya na sabay kaming kumain sa kantina
Ako’y nabigla ng sabihin nyang, lahat ng aming kakainin ay sagot niya
Habang papunta sa kantina’y aking nakita
Ang aking matalik na kaibiganna hinihila ng manliligaw niya
Dali-dali kong pinuntahan at iniwan ang aking kasama
Napatanong na lang ako, “Bakit?! Ano kaya ang aking ginagawa?!”
Nang aking namalayan ang aking kamao ay dumapo sa isang mukha
“Bakit kaya?! Bakit ko ito ginagawa?!”
Ako nama’y biglang nagantihan
Kaya ang aking paningin ay nabalot ng kadiliman
Nasilayan ang liwanag nang ako’y maalimpungatan
Ang basagulero kong kuya ang aking nasilayan
Nakapalibot sa kanya at tumba lahat ng kalaban
Ako’y napangiti sa kanya at bigla akong kinindatan
Di ko namalayan na ako’y nakahimlay sa mag bint ng aking matalik na kaibigan
“Bakit mo ginawa iyon?” tanong niya “Para saan?!”
Napasagot ako, “Mas kakayanin ko pang mawala ang aking hinahangaan,”
“Kaysa mawala sa akin ang minahal ko nang kaibigan…”
*A story poem*
No comments:
Post a Comment