Eto nanaman, isang malungkot na kanta,
na laging sumasakit sa puso nya..
Eto nanaman, isang malungkot na pelikula,
na nadarama din nya ang dinaranas ng bida..
Eto nanaman, ang pagbagsak ng ulan,
kasabay ng pagmumunimuni ng isang taong luhaan..
Eto nanaman, tagos hanggang kaluluwa,
ang sugat sa puso'y nananatiling sariwa..
Eto nanaman, isang malungkot na aklat,
na hindi nya magawang maibulkat-buklat..
Eto nanaman, and isang larawang kupas,
nagpapaalala ng pagtataksil sa pag-ibig na wagas..
Sa pagsikat nang araw, isa nanamang bagong umaga,
kasabay ng pagharap sa isa nanamang pag-asa..
Eto nanaman, nabuo ang isang malungkot na tula,
di ko namalayan na ang sumulat ay ako pala...
No comments:
Post a Comment